สุดตะลึง..ตึงๆ..มนุษย์ยุคดิจิตอลทั่วโลกหลั่งไหลไป มาเลเซียเพื่อสิ่งนี้..ไม่ใช่เงินน หรือทองคำ แต่มันมีค่ามากกว่านั้น..
ในแต่ละวันที่แห่งนี้ เมืองอาลอเซตาร์ รัฐเคดาห์ ประเทศมาเลเซีย คราคร่ำไปด้วยผู้คนนับพันคน เวียนวนกันมาจากหลายประเทศ ทั่วโลก ทุกคนมาทำอะไรกัน ที่นี่ทั้งที่การเดินทางไม่ได้ใกล้เลย ทั่วเอเชีย ยุโรป อเมริกา เรียกว่ามาจากหลายประเทศ แน่ละครับค่าเครื่องบินไปกลับคงมากโขเลยทีเดียวแต่นั่นไม่ใช่ปัญหาใหญ่สำหรับทุกคนที่มาที่นี่ ผู้เขียนเองเคยมาที่นี่ครั้งหนึ่งเพียงเพราะอยากมาดูให้เห็นกับตาว่าสิ่งที่เขาล่ำลือกันว่ามันเป็นสิ่งสุดยอดที่สุดในยุคนี้และในอนาคต มันมีหน้าตาเป็นยังงัย จากประเทศไทยมาที่นี่ ผู้เขียนใช้เงินไม่ถึง 6,000 บาทในการมาดูเจ้าสิ่งที่ว่านี้ 5 วัน ใช่แล้วครับ 6,000 บาทกับค่าใช้จ่ายในมาเลเซีย 5 วัน มันเป็นไปได้ยังงัยถูกมากๆ (เอาไว้จะเล่าใหฟังทีหลังครับ)
วันที่ผู้เขียนมาที่นี่..บะเจ้าไม่อยากจะบอกว่า..ร้อนมาก ร้อนตับแตก แต่ด้วยความมุ่งมั่นที่จะมาเจอเจ้าสิ่งที่ว่าแบบตัวเป็นๆ..ได้สัมผัสกับมือเลยต้องทนทรมานกับความร้อน..เมืองไทยว่าร้อนแล้ว..มาเลก็ไม่แพ้กัน แล้วที่นี่ มันคือที่ไหนละรู้แต่ว่าอลอสตาร์ มาเลเซีย เดี่ยวจะพาทุกท่านชมด้านหน้าทางเข้าก่อนว่ามันคือที่่ไหน
นี่คือด้านหน้า ทางเข้าสถานที่แห่งนี้ที่ทุกคนทั่วโลกตอนนี้ให้ความสนใจและอยากจะมากันครับ บนเชิงเขาสวยงามมาก บรรยากาศน่าอยู่มากพอผู้เขียนมาถึงสักพัก ความร้อนที่ว่าร้อนนี่หายไปเลยครับ มันรุ้สึกร่มเย็นร่มรื่นเหมือนไปเที่ยวต่างจังหวัดบ้านเรายังงัยไม่รู้นะครับ
ย้อนกลับไปเรื่องการเดินทางสักนิดนึงนะครับ ผู้เขียนและเพื่อนๆมาด้วยรถคันนี้ครับ แน่นอนคราับมันอยู่ในงบประมาณ6,000บาทที่ว่าครับ พักฟรี อาหารฟรี เดินทางฟรี สุดยอดครับเพื่อสิ่งนี้คุ้มมากๆครับ ขึ้นรถที่แหลมฉบังออกเดินทางตั้งแต่ช่วงต1-ตี2ครับ แวะเที่ยวตามจังหวัดต่างๆมาเรื่อยๆครับก็สนุกดีครับได้เที่ยวที่ ที่เราไม่เคยมาเลย น่าเสียดายที่ตอนนั้นไม่คิดว่าจะได้มาเล่าให้ทุกท่านฟังเลยถ่ายรูปมานิดเดียวครับ จะลงรูปที่พอหาได้นะครับ
สวยมั้ยครับผมและเพื่อนๆแวะกราบหลวงพ่อทวดวัดห้วยมงคล เป็นองค์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก ขอพรกับท่านขอให้การเดินทางปลอดภัยทั้งไปและกลับครับ ท่านไหนเคยไปมาบ้างครับลองส่งรูปสวยๆมาแบ่งปันกันชมนะครับ
วัดห้วยมงคลเป็นวัดที่ประดิษฐานรูปเหมือนหลวงพ่อทวดองค์ใหญ่ที่สุดในโลกแต่เดิมใช้ชื่อว่า “วัดห้วยคต” ตั้งอยู่ ในชุมชนบ้านห้วยคต ต.ทับใต้ อ.หัวหิน จ.ประจวบคีรีขันธ์ ต่อมาพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงพระราชทาน นามใหม่จากห้วยคตเป็นห้วย“มงคล”ซึ่งปัจจุบัน ใช้เป็นทั้งชื่อหมู่บ้าน วัด โรงเรียน และโครงการต่างๆ อีกมากมาย สามารถศึกษาเพิ่มเติมได้จากพี่ กูเกิ้ล นะครับ
จากนั้นเราก็มากราบไว้พระมหาธาตุเจดีย์ภักดีประกาศ พระพุทธกิติสิริชัย ซึ่งตั้งอยู่บนเขาธงชัย จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ที่สวยงามมากครับ ถ้ามองลงไปด้านล่างจะเห็นเห็นชายหาด สวนมะพร้าว ทะเล สวยงามมากๆ ครับน่าเสียดายไม่มีรูปครับท่านไหนมีรูปก็ลงให้ชมได้เลยนะครับ ขอบคุณครับ
ย้อนมาซะไกลเลยครับจากที่มาเลย้อนมาถึงประจวบ รวบรัดตัดตอนให้ถึงด่านสะเดาเลยแล้วกันนะครับ จะได้ไม่เสียเวลา อยากรู้จริงๆว่าสิ่งที่เราดั้นด้นมาถึงมาเลเซียนี่เพื่อสัมผัสนี่หนัาตามันจะเป็นยังงัย
แต่ก่อนจะข้ามไปมาเลพวกเราทั้งคณะขอพักที่หาดใหญ่สักคืน พร้อมกับงานเลี้ยงเล็กๆน้อย อิ่มหนำสำราญแล้วก็ออกพลังเพื่อย่อยอาหารมื้อดึกนี้ด้วยการ กระโดดๆๆ จะเรียกว่าแดนซ์ก็ไม่น่าจะใช่เพราะดูแต่ละท่าน มีอยู่สองสามสเต็บให้เลือกสรรค์ (มันคงเลยวัยพวกเราแล้วชิมิ555) ก่อนเข้าห้องนอนอันเย็นยะเยือกและเตียงนุ่มๆ ก็รับของรางวัลไปคนละ 1 ชิ้นเอาไปนอนกอด หลับให้สบายเอาแรงไว้บุกมาเลเซียกันพรุ่งนี้เช้า 7.30 น...พร้อมกันที่ห้องอาหารเช้า..นอนดีกว่ารอตื่นมากินฟรีมื้อเช้า...
เริ่มเข้าด่านกันเลยครับเช้านี้ เสียดายไม่มีรูปถ่ายอาหารเช้าที่แสนจะเลิศหรูของโรงแรม 5 ดาวให้ท่านได้ชมกัน คนเยอะมากครับที่ด่านนี้กว่าจะเข้าได้ใชเวลาที่ประมาณ 30 นาที เท่าที่สอบถามดูจุดหมายปลายทางส่วนใหญก็จะไปที่ ที่เรากำลังจะไปกันนี่ละครับ เมืองอลอสตาร์ รัฐเคดาร์ หลังจากตรวจเอกสารผ่านแล้วเราก็พร้อมลุยกันด้วยรถบัสคันงามๆ
เราไปกัน3คันรถวิ่งตามๆกันไปแต่ไม่รู้หรอกว่าแต่ละที่ ที่ผ่านมันคือที่ไหน ไกด์ที่พาเราเดินทางพูดไทยชัดมา ตลกสนุกสนาน จนจำเรื่องราวประวัติมาเลเซียไม่ได้เลยเพราะมัวแต่ขำพี่แก
ตึกนี้สวยกดีนะครับ ถ่ายออโต้แต่มือก็ต้องนี่งและกลั้นหายใจเวลาถ่าย กดไปหลายช็อตเหมือนกันครับ นี่เลือกมาคิดว่าน่าจะพอสวย เอ๊ะ...ตกลงนี่รายการนำเที่ยวหรือว่ากระไร ไอ้ที่จะพาไปดูนี่เมื่อไหร่จะถึงละครับ ..เพลียกะตัวเอง ตามประสานักเขียนมือใหม่ ทนๆอ่านกันไปนะครับ
พี่บางคนบอกว่านี่เป็นมหาราชวังอะไรซักอย่าง ท่านไหนพอจะทราบบอกหน่อยก็ดีนะครับ สวยสดงดงามจริงภายในคงงดงามมาก // เข้ามาเลมาตั้งนานละอย่างนึงที่ชอบมากๆคือถนนสวยงามมาก ไม่มีถังขยะวางเกะกะรกหูรกตา เหมือนในบางประเทศเลยอะครับ55
แต่มีสิ่งหนึ่งที่คล้ายกะบ้านเราแต่มีน้อยกว่าบ้านเรามากๆก็คือ สายไฟฟ้า บ้านเราอย่าพูดถึงเลยครับดังระดับโลกไปแล้วเรื่องสายไฟถือเป็นสิ่งมหรรษจรรย์ที่สุดในโลกมนุษย์นี้....เด่วให้ดูสักรูปดีมั้ยครับ..อย่าเลยครับอายเค้า....5555
เกือบถ่ายไม่ทันนะนั่น วัดไทยในป่าช่างสวยงามจริงๆ ข้างๆดูจะเป็นสถานที่อะไรสักอย่างหรือไม่ก็คงเป็นกุฏิ มีวัดไทยก็ต้องมีพระไทยใช่มั้ยครับ ไม่ทราบว่านาข้าวข้างๆนี่พระทำหรือว่าชาวบ้านละครับ อืมปลูกข้าวเหมือนบ้านเราเลย..นี่หรือเปล่าที่บ้านเราเรียก ข้าวบาเล ข้าวบาเล..555
ดูเหมือนเรามาถึงที่ไหนสักแห่งคงเป็นที่หมายแล้วใช่มั้ย เฮ้อถึงซะที นั่งรถนานละก้นจะเปื่อยแล้ว..// ยังครับน้อง..ที่นี่คือ พิพิธภัณฑ์ข้าว..เสียงไกด์ตะโกนผ่าน โท ระ โข่ง เค้าเรียกโทระโข่งชิมิครับเรียกไม่ถูก ข้าวยังต้องทำพิพิธภัณฑ์ นี่มาเลเห็นข้าวสำคัญขนาดนั้นเลยแล้วบ้านเราละส่งออกข้าวมากที่สุดในโลกดันให้คนอื่นเอาไปจดทะเบียนซะงั้น...งง...ไหนดูซิมันเป็นยังงัย
โอ้โฮ..นี่ไม่ใช่ยานแม่ใช่มั้ยครับ ถ้านี่ยานแม่แสดงว่าที่ผ่านมาก็คือยานลูกจอดอยูในที่จอดใช่มั้ยครับ..แฮร่ๆๆ...คิดไปได้..ใหญ่โตจริงต้องเข้าไปชมด้านในหน่อยละครับ..
โอ้บะเจ้า..ข้างในอลังการมากครับนึกว่าเอาทั้งประเทศมาไว้ในนี้เลย เหมือนท้องฟ้าจำลองบ้านเรานะแต่ว่าที่นี่จำลองวิถีชีวีตของคนมาเลมารวมไว้ที่นี่นั่นเองครับ หาได้รูปเดียวเองครับไม่รู้หายไปไหนหมดท่านไหนมีมาแบ่งปัน ก้อแชร์ได้นะครับ
ไว้มาเล่าต่อครับ.
22/11/58..มาแล้วครับผม ปกติใช้คำแทนตัวเองว่าผู้เขียน จากนี้และตลอดไปขอใช้คำว่า ผม ดีกว่านะครับจะได้ไม่งง สับสนกันครับ ผมนึกได้ว่าเคยเก็บรูปอีกชุดนึงไว้กับ Hartdisk อีกอันจะลองหาดูนะครับเผื่อมีรูปด้านในสวยๆของ ยานแม่มาให้ชมกันครับ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น